اسپیسایکس روز یکشنبه ۲۲ مهر با پرتاب موشک عظیم استارشیپ، جسورانهترین پرواز آزمایشی خود را انجام داد و توانست با موفقیت، این موشک را به سکوی پرتاب آن در تگزاس برگرداند. این پنجمین پرواز آزمایشی استارشیپ بود.
فرود و بازگشت این تقویتکننده، برای اولین بار با استفاده از بازوهای فلزی غولپیکری انجام شد که دستاورد مهندسی جدید در مسیر تلاشهای اسپیسایکس برای ماموریتهای سفر به ماه و مریخ محسوب میشود.
اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) روز شنبه مجوز پرتاب آزمایشی استارشیپ را پس از هفتهها کشمکش میان اسپیسایکس و این نهاد درباره روند صدور مجوزها و جریمههای مرتبط با موشک فالکون-۹ صادر کرد.
به گزارش رویترز، تقویتکننده (بوستر) مرحله اول همزمان با طلوع آفتاب، از جنوبیترین نقطه تگزاس، در نزدیکی مرز مکزیک، به هوا برخاست و بخش دوم موشک، یعنی استارشیپ را به سمت فضا فرستاد.
در ارتفاع تقریبی ۷۰ کیلومتری از سطح زمین، این دو بخش از هم جدا شدند و بوستر، بازگشت خود را به سوی زمین آغاز کرد
بوستر در آخرین مراحل بازگشت سه موتور از ۳۳ موتور قدرتمند خود را دوباره روشن کرد تا فرایند فرود را بر روی برجی که از آن پرتاب شده بود، تسهیل کند.
در این مرحله بوستر ۷۱ متری به آرامی به سمت بازوهای برج پرتاب ۱۲۱ متری هدایت شد و با کمک میلههای کوچک زیر بالچههای جلوییاش، در جای خود محکم شد.
استارشیپ برای اولینبار در سال ۲۰۱۷ از سوی ایلان ماسک معرفی شد. برخی نمونههای قبلی آن یا بلافاصله پس از پرتاب یا در هنگام بازگشت، سقوط کرده و نابود شده بودند اما آخرین پرواز آن در اواسط خرداد، موفقترین تلاش بود و بدون انفجار به پایان رسید.
این بار، ماسک، بنیانگذار و مدیرعامل اسپیسایکس، چالش را افزایش داد، ریسک بیشتری پذیرفت و بوستر مرحله اول را به سکوی پرتابی که هفت دقیقه قبل از آن بلند شده بود، بازگرداند.
مهندسان و مدیران اسپیسایکس از این پرتاب با هیجان صحبت کردند و گفتند این روز در تاریخ مهندسی فضا ثبت خواهد شد.
ماسک هم پس از این عملیات موفق، در رسانه اجتماعی ایکس نوشت: «برج، موشک را گرفت!»
تصمیم برای فرود به صورت دستی و لحظهای به عهده مدیر پرواز بود.
اسپیسایکس اعلام کرد وضعیت بوستر و برج پرتاب باید کاملا پایدار و آماده باشد. در غیر این صورت، بوستر مانند پروازهای قبلی در خلیج مکزیک سقوط میکرد اما همه چیز برای فرود مهیا بود و بوستر با موفقیت در جای خود قرار گرفت.
پس از جدایی بوستر، فضاپیمای فولادی درخشان و براقی که در بالای آن قرار داشت، به مسیر خود در اطراف زمین ادامه داد و برای فرودی کنترلشده در اقیانوس هند، هدفگیری شد.
در پرواز اواسط خرداد امسال، قطعاتی از این فضاپیما جدا شد و مانع موفقیت کامل پرواز شد.
اسپیسایکس پس از آن، نرمافزار را بهروزرسانی و سپر حرارتی را بازطراحی کرد و کاشیهای مقاوم در برابر گرما را در بدنه بوستر بهبود بخشید.
اسپیسایکس طی سال گذشته بوسترهای مرحله اول موشکهای کوچکتر فالکون-۹ را پس از تحویل ماهوارهها و خدمه به مدار بازیابی کرده است.
با این حال این بوسترها روی سکوهای شناور در اقیانوس یا روی باندهای بتنی چندین مایل دورتر از سکوی پرتاب فرود میآیند، نه در همان محل پرتاب.
بازیابی بوسترهای فالکون، نرخ پرتابها را افزایش داده و میلیونها دلار در هزینهها صرفهجویی کرده است.
ماسک قصد دارد همین رویکرد را برای استارشیپ پیاده کند که بزرگترین و قدرتمندترین موشک ساختهشده با ۳۳ موتور متانسوز در بوستر، شناخته میشود.
ناسا دو استارشیپ را برای فرود فضانوردان روی ماه در اواخر این دهه میلادی سفارش داده است.
اسپیسایکس نیز قصد دارد از این موشک برای انتقال افراد و تجهیزات به ماه و در نهایت به مریخ استفاده کند.